Jakie są rodzaje japońskich sztuki walki? 

Konieczność trenowania nowych wojowników (samurajów), którzy mieli bronić wybranych okolic Japonii, spowodowała, że zaczęło powstawać coraz więcej sztuk walk. Tak naprawdę japońskie korzenie mają miejsce w starożytnych Chinach. Uczeni uważają, że ojcem tradycyjnych wschodnich dyscyplin był mnich Bodhidharma, który przybył z Indii lub Cejlonu. Miał on opracować techniki walki z siłami natury oraz dzikimi zwierzętami. Stosował również taktyki oddechowe, które stały się fundamentem dla przyszłych sztuk walk. 

Japońskie walki to nie tylko walka z przeciwnikiem, strzelanie, blokowanie i użycie broni. Ta dyscyplina uczy przede wszystkim pokonywania własnych słabości. Zawodnicy zwalczają przeciwnika siłą mięśni oraz ducha, dlatego japońskie sztuki tak bardzo różnią się od zachodnich dyscyplin. Dżudo, karate, aikido, kendo — te wszystkie sporty mają korzenie w Japonii, a chętnych na treningi przybywa. 

Karate - nauka samoobrony

To jeden z najpopularniejszych sportów na świecie, rozwinięty w Okinawie. Zawodnicy walczą bez użycia broni, a ciosy mogą być wykonywane między innymi rękami, kolanem i stopami. Karate w dokładnym tłumaczeniu oznacza „drogę pustych rąk”. Podczas pojedynku zawodników duże znaczenie ma technika ofensywna i to, jaką częścią ciała mamy zamiar wykonać cios. Ta japońska szkoła walki uczy przede wszystkim samoobrony i hartu ducha, dlatego cieszy się ogromnym zainteresowaniem wśród mieszkańców Zachodu. Warto wspomnieć, że początkujący adepci karate wykorzystują karate jako sposób obrony przed napastnikiem. Natomiast doświadczeni zawodnicy za pomocą wykonywanych ciosów, są niekiedy w stanie zrobić krzywdę.

Aikido

Twórcą tej sztuki walki jest Morihei Ueshiba. Na technikę aikido składają się głównie rzuty oraz dźwignie na małe stawy: łokcie, nadgarstki. Zawodnicy wykonują również uniki i pady (ukemi). Cechą tej sztuki, są także elementy walki z bronią. Dyscyplina uczy również pewnej filozofii życia, która skupia się na wewnętrznej harmonii.

Judo

Sztuka walki pochodzącą z dawnego jiu-jitsu. Walka opiera się na głównie na systemie rzutów, dźwigni i padów. W dokładnym tłumaczeniu, dżudo oznacza szlachetną drogę lub drogę miękkości. Walki judo odbywają się w różnych kategoriach wiekowych i wagowych (zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn). Sam pojedynek trwa 4 minuty i odbywa się na macie o określonych wymiarach. Wygrywa zawodnik, który rzuci przeciwnika na plecy i utrzyma go w tej pozycji przez 20 sekund lub założy dźwignię, która spowoduje, że ten — podda się.

Sumo - przepychanie przeciwnika

Sumo określane jest narodowym sportem Japonii, który różni się od innych sztuk. Zawody przypominają uroczystą ceremonię, w której brane są pod uwagę nie tylko technika zapaśnika sumo (legendarne postępowanie z nogi na nogę), ale także jego dotychczasowy tryb życia, trening oraz sposób rozgrywania zawodów. Zawodnik używa ruchów ciała, które mają spowodować wypchnięcie przeciwnika z pola walki lub doprowadzić do tego, że dotknie on podłożą którąkolwiek częścią ciała (oczywiście oprócz stóp).

Kendo

Sport walki wywodzący się z szermierki japońskich samurajów i bazujący na technikach walki kenjutsu. Podczas walki używa się mieczy z bambusa, które zastępują ostrze. Ponadto zawodnicy dla bezpieczeństwa zakładają specjalne ochraniacze, a ataki dozwolone są jedynie na określone miejsca na ciele przeciwnika (tułów, głowę, przedramię, pchnięcie w krtań).  

Czy warto trenować sztuki walki?

Sztuki walki (jak każda aktywność) pozytywnie wpływa na cały organizm. Adept rozpoczynający swoją przygodę musi pamiętać, że na początku będą pojawiały się lepsze i gorsze chwile, ale porażki szybko zostaną zrekompensowane. Dzięki sztukom walki nie tylko poprawisz kondycję fizyczną i wydolność, ale także ukształtujesz swój charakter. Szybko zauważysz pierwsze efekty treningów, które zmotywują Cię do dalszej pracy.

W sklepie Decathlon znajdziesz szeroką ofertę akcesoriów potrzebnych do uprawiania sztuki walki