Mieszane sztuki walki - co to za dyscyplina? Historia MMA

Chociaż mieszane sztuki walki (MMA) są stosunkowo młodą dyscypliną, to jej korzenie sięgają 648 roku p.n.e. Wówczas podczas greckich Igrzysk Olimpijskich na arenach gromadziły się tłumy, aby podziwiać zmagania zawodników podczas dyscypliny określanej Pankrationem (w wolnym tłumaczeniu oznaczającym "wszystkie siły"), która była połączeniem boksu i zapasów. W tamtym czasie uważano ją za sport narodowy, w którym dozwolone były wszelkie chwyty — od rzutów i ciosów zaczynając, a na kopnięciach kończąc. Zakazane było jedynie wydłubywanie oczu i gryzienie.

Dzisiejszy obraz MMA jest o wiele mniej brutalny niż w tamtych czasach. W latach 20. ubiegłego wieku zaczęto organizować w Brazylii tzw. vale tudo, czyli pojedynki walki wręcz. Sport ten spopularyzowała rodzina Gracie, która stworzyła akademię brazylijskiego jiu-jitsu. Liczba chętnych i fanów rosła w zastraszającym tempie, dlatego spotkania zaczęto organizować w większych obiektach, tak żeby pomieścić tłum obserwatorów.

Największy rozkwit MMA przypada na lata dziewięćdziesiąte XIX wieku, kiedy to w USA zorganizowano pierwszy turniej mieszanych sztuk walki. Samo wydarzenie nosiło wówczas nazwę — UFC 1 i co ciekawe — przepisy były tak naprawdę bardzo ubogie, ponieważ nie było ani rund, ani wag, ani limitu czasu. Oprócz tego zawodnicy nie mieli obowiązku zakładania ochraniaczy, co współcześnie wydaje się być abstrakcją.

Sztuki walki, chociaż znane są od starożytności, to swoją nazwę uzyskały dopiero w 1993 roku. Nazwa MMA wywodzi się od angielskiego "mixed martial arts" i oznacza po prostu mieszane sztuki walki. Na początku mylnie używano jej z vale tudo, co było dużym niedopatrzeniem, biorąc pod uwagę, ze w MMA mimo dowolności wielu chwytów, istnieją pewne reguły, których należy przestrzegać. Oficjalna nazwa tej dyscypliny została po raz pierwszy użyta 15 listopada 1993 r., przez Howarda Rosenberga, czyli dziennikarza, który na łamach Los Angeles Times, relacjonował wówczas galę UFC (Ultimate Fighting Championship). Obecne MMA to niezłe widowisko, na którym organizacje zarabiają naprawdę duże pieniądze. Walki cieszą się dużym zainteresowaniem nie tylko wielbicieli, ale także potencjalnych zawodników, którzy marzą o tym, żeby zawalczyć w klatce. Światową Federacją i organem zarządzającym mieszanymi sztukami jest GAMMA, czyli pozarządowa instytucja promująca mieszane sztuki walki wśród amatorów i profesjonalistów.

Pojedynki w formule MMA oceniane są przez trzech sędziów, co daje lepszy wgląd w walkę, ponieważ każdy z nich obserwuje turniej z innego miejsca, a to daje obiektywizm sytuacji. Stosuje się dziesięciopunktowy system oceniania. 10 punktów otrzymuje zwycięzca rundy, a poniżej tej liczby — przegrany zawodnik. Do ringu wychodzi się z dziesięcioma punktami, które odejmowane są za faul lub przegraną. Co ciekawe, sędzia może odjąć punkty za takie zachowania, jak:

splunięcie za rywala,

ciągnięcie za włosy,

udawanie kontuzji,

kopanie w głowę rywala, gdy ten znajduje się w parterze,

łapanie za spodenki przeciwnika,

drapanie i szczypanie.

To tylko niektóre z postaw, które skutkują odjęciem punktów. W rzeczywistości jest ich o wiele więcej. Jak więc widać, mieszane sztuki walki mają ściśle określone zasady, których nieprzestrzeganie może się zakończyć nawet dyskwalifikacją zawodnika. Pojedynek sportowców trwa przez 3 rundy po 5 minut każda z jednominutową przerwą pomiędzy nimi. 

Kto wygrywa walkę? Można zwyciężyć na trzy sposoby: poprzez nokaut, poprzez poddanie się rywala oraz na podstawie decyzji sędziego. 

Trenowanie sztuk walki niesie ze sobą mnóstwo korzyści i nie mamy na myśli, tylko sfery fizycznej, ale również tą psychiczną. Mieszane sztuki walki na pewno dodają pewności siebie, uczą dyscypliny i kształtują charakter. Nabywanie nowych umiejętności buduje poczucie własnej wartości i sprawia, że czujemy się po prostu bezpieczniej. Turnieje, walki, nagrody, puchary... wszystkie te elementy dają przysłowiowego "kopa". Z kolei porażki uczą pokory i niepoddawania się w walce o marzenia, dzięki czemu budujemy mocny charakter, który przydaje się w życiu.

MMA w odróżnieniu od innych stylów walki uczy różnych technik. Ich przekrój jest tak duży, że zawodnik jest w stanie ciągłego rozwoju, nabywania nowych umiejętności, a to przekłada się uczucie satysfakcji i spełnienia. Ponadto treningi kształtują ciało, poprawiają sylwetkę, wzmacniają mięśnie oraz wydolność. 

Osoby, które zaczynają swoją przygodę ze sportami walki, zastanawiają się, jak wygląda trening MMA. Wiele osób wciąż żyje w przekonaniu, że są to dosyć drastyczne zajęcia, a prawda jest taka, że od pierwszych treningów do sparingów czeka Was długa droga. Na początku przeprowadza się lekcje, podczas których zawodnik ćwiczy koordynację, wydolność oraz technikę. Wykorzystuje się w tym celu lustro, a potem dochodzą przyrządy, takie jak rękawice, worki czy ochraniacze.

Zajęcia dla początkujących rozpoczynają się nauką stabilnej postawy. W tym celu zawodnik staje w rozkroku, z lekko ugiętymi nogami, w tym jedną wysuniętą do przodu. Potem trener pokazuje, jak prawidłowo trzymać gardę oraz wyprowadzać ciosy — w tym przypadku sierpowy, prosty oraz podbródkowy. Adepci muszą także opanować poruszanie się podczas walki, czyli krokiem przestawnym i dostawnym. Dopiero w kolejnym etapie zaczynają się sparingi.

Osoby początkujące, które mają przed sobą pierwszy trening, nie muszą zabierać  do klubu całego ekwipunku. Wystarczy wygodna bawełniana koszulka i krótkie spodenki, ale koniecznie bez zamków i guzików, które mogą podczas zajęć okazać się niebezpieczne (zwłaszcza podczas ćwiczeń w parterze). Strój sportowy powinien być oddychający i elastyczny, tak żeby podczas ćwiczeń czuć się komfortowo. Kiedy już sprawdzicie, czy na pewno chcecie trenować mieszane sztuki walki, śmiało inwestujcie w profesjonalny ekwipunek. Na dalsze treningi zabierz ze sobą:

Rękawice do MMA— niezbędny element zarówno boksu, jak i MMA. Przydają się do ćwiczeń na worku treningowym oraz nauki ciosów, a w przyszłości podczas sparingu. Tutaj najlepiej sprawdziłyby się dwie pary: cięższe z większą ilością wypełnienia piankowego do sparingów oraz lżejsze do ćwiczenia ciosów i uderzania w worek treningowy. Ostatecznie decyzja należy do Was.

Ochraniacze na szczękę — obowiązkowy element wyposażenia. Odpowiednie zabezpieczenie pozwoli uniknąć urazu szczęki oraz wybicia zębów podczas sparingu. Polecamy również ochraniacze na krocze, stopy i piszczele, które znajdziecie w ofercie naszego sklepu.

Owijki (taśmy) - należy je założyć pod rękawice treningowe. Dobrze wchłaniają pot i stabilizują nadgarstek, dzięki czemu ryzyko urazu znacznie spada.

Woda, ręcznik i opcjonalnie kosmetyki — intensywny trening wyciska z zawodnika mnóstwo potu, dlatego warto mieć pod ręką coś do picia i wytarcia się po prysznicu.

Pamiętaj, że każdy kiedyś zaczynał swoją przygodę ze sztukami walki. Nie musisz się obawiać, że sobie nie poradzisz lub zostaniesz wyśmiany. Po to stworzono treningi dla początkujących, aby wypracować najważniejsze elementy, takie jak kondycja i technika.