Pierwsza edycja francuskiego Tour de France zadebiutowała w 1903 roku z inicjatywy założyciela gazety sportowej L'Auto, Henriego Desgrange, który chciał zwiększyć swoją sprzedaż poprzez organizację spektakularnego wyścigu kolarskiego. Organizatorem był dziennikarz Géo Lefèvre, a wyścig wystartował 1 lipca 1903 roku z przedmieść Paryża, Montgeron. Trasa składała się z sześciu etapów o łącznej długości 2 428 kilometrów, prowadząc przez miasta takie jak Lyon, Marsylia, Tuluza, Bordeaux i Nantes, z metą w Paryżu. W inauguracyjnej edycji wzięło udział 60 kolarzy, z których wielu było Francuzami, ale startowali także Belgowie, Szwajcarzy, Niemcy i Włosi. Pierwszym zwycięzcą został Francuz Maurice Garin, który pokonał trasę ze średnią prędkością ponad 25 km/h.
W kolejnych latach wyścig zyskał na znaczeniu, ale nie obyło się bez kontrowersji. W 1904 roku doszło do skandalu związanego z oszustwami, co doprowadziło do zdyskwalifikowania pierwszych czterech zawodników klasyfikacji generalnej. Mimo to Tour de France umacniało swoją pozycję. W 1905 roku wprowadzono pierwsze etapy górskie, w tym wspinaczkę na Ballon d'Alsace w Wogezach. W 1910 roku kolarze po raz pierwszy zmierzyli się z Pirenejami, pokonując między innymi słynny Col du Tourmalet, a rok później trasa prowadziła przez Alpy, w tym przez wymagający Col du Galibier.