Street fishing – co to takiego?

Street fishing to z założenia połowy spinningowe prowadzone na terenach zurbanizowanych, a więc w wielkomiejskich kanałach, miejskich stawach, ujściach portowych. Wędkarstwo zatem nie musi ograniczać się tylko do wyjazdów nad pobliską rzekę czy jezioro, wspaniałe okazy mogą czekać (dosłownie i w przenośni) pod naszymi oknami.

Aby czerpać pełną satysfakcję ze street fishing, musimy najpierw zagłębić się w jego filozofię. Ta metoda jest niejako odrzuceniem wizerunku typowej, wędkarskiej wyprawy. Nie zabieramy ze sobą wielu toreb sprzętu i pudeł z przynętami, które zajmują cały bagażnik. Zestaw ograniczamy do minimum – wędka, pudełko sprawdzonych przynęt, ubranie w którym zarówno przedrzemy się przez nadwodną roślinność, jak i przejdziemy kawałek zatłoczonego bulwaru. Idealnie, jeśli cały ekwipunek zmieści się w podręcznym plecaku lub torbie.

Wędkujemy przede wszystkim aktywnie! Jeśli trafimy na stado okoni przy pomoście, oczywiście zabawimy tam dłuższą chwilę, jednak każde stado kiedyś odpłynie – my powinniśmy działać, i szukać ryb dalej. Niewątpliwą zaletą street fishingu jest liczba interesujących miejsc, które możemy obłowić w relatywnie krótkim czasie.

Wszelkie okolice murów, wiaduktów, pomostów, filarów wchodzących w wodę, ujścia kanałów – to jedne z ulubionych miejsc bytowania okoni, sandaczy, czasem także szczupaków. Przede wszystkim powinniśmy nastawić się właśnie na okonie, są one najliczniej występującymi drapieżnikami na terenie większych aglomeracji. Są także gatunkiem wymagającym – ławica okoni stale się przemieszcza, co może doprowadzać do sytuacji, że po kilku godzinach bez brania nagle w 15 minut nie zaliczymy pustego rzutu!

Podstawą będzie wędka spinningowa o długości około 2,20-2,40 metra. W mieście nie ma zbyt wielu miejsc, gdzie konieczne byłoby dłuższe wędzisko. Ciężar wyrzutowy do 15-20 gramów będzie odpowiedni do połowu okonia, a pozwoli nam także na bezpieczny hol większego przyłowu w postaci sandacza czy też szczupaka. Zdawać by się mogło, że 20 gramowy kij do połowu okonia to wręcz za dużo – nic bardziej mylnego! Taka wędka pozwoli nam nadal poprawnie zaprezentować niewielką przynętę, a zarazem umożliwi nam lądowanie “na klatę” ryby, gdy holować ją będziemy z wysokiego muru oddzielonego od lustra wody 2 metrową przestrzenią.

Jeśli chodzi o przynęty – sprawdzą się wszelkiego rodzaju gumy, a zwłaszcza bardzo popularne tak zwane jaskółki, o drobnej pracy ogonka i naturalnej prezencji. Są szczególnie skuteczne w opadzie. Ponadto warto mieć w pudełku kilka niewielkich woblerów oraz obrotówek, nigdy nie wiadomo, co przyniesie sukces danego dnia. Uzupełnieniem zestawu będzie kołowrotek, który pomieści 100-150 metrów plecionki w rozmiarze 0,08-0,12 mm lub żyłki od 0,16 do 0,20 mm, i stanowić będzie odpowiednie wyważenie dla wędziska.

Z dodatkowych akcesoriów warto zabrać ze sobą miarkę, niewielki aparat fotograficzny lub smartfon, okulary polaryzacyjne, a także szczypce pozwalające nam bezpiecznie wypiąć rybę, która głęboko połknie naszą przynętę. Niezbędny będzie także podbierak z teleskopową rączką, który zajmuje niewiele miejsca w transporcie. Przyda się również niewielka latarka czołowa, jeśli planujemy łowić po zachodzie słońca – światło miejskich latarni nie wszędzie będzie naszym towarzyszem.

Łowiska z roku na rok znajdują się w coraz to gorszej kondycji, wypuszczając złowiony okaz, zwiększasz swoje szanse na połowy w kolejnych latach. Zasada – złów, sfotografuj, wypuść  jest satysfakcjonują aktywnością sportową.