Bieganie boso po plaży, śniegu i bieżni. Zalety i wady tej metody

Zanim zdecydujesz się na bieganie boso, pamiętaj, że mogą tutaj pojawić się pewne zagrożenia. Stopy są narażone na szkło, szyszki i wszystko to, co może Cię skaleczyć i zwiększyć ryzyko kontuzji. Kobiety biegaczki mogą być ponadto niezadowolone, kiedy podeszwy ich stóp naturalnie stwardnieją, co wpłynie na ich estetyczny wygląd. Znaczenie ma także klimat, w którym trenujesz. Dopóki jest ciepło, to ten styl biegania jest naprawdę przyjemny. Wie o tym każdy, kto choć raz spacerował na boso nadmorskim brzegiem albo po świeżej trawie. Bieganie bez butów na mrozie wpływa na ścięgna. Najmocniej obrywa ścięgno Achillesa. W najgorszym przypadku można doprowadzić do długotrwałego zapalenia.

Powinieneś też mocno uważać na stan swojego organizmu podczas treningu, ponieważ bez butów do biegania jesteś bardziej narażony na urazy przeciążeniowe. Specjalistyczne obuwie ma amortyzatory, które minimalizuje obciążenia stawów, przede wszystkim kostki i stopy. W tym przypadku nie masz tej opcji, przez co może się okazać, że nie pobiegniesz tak samo szybko jak w butach. Chyba że będziesz pamiętać o właściwej dla bosych biegaczy technice biegania.

Niestety nie każdy może pozwolić sobie na taką formę aktywności. Bieganie bez butów nie jest wskazane dla osób, które mają:

– bardzo niską odporność,
– skłonność do urazów przeciążeniowych,
– stare, nie do końca wyleczone kontuzje.

Alternatywa dla tradycyjnego biegania nie jest też przeznaczona dla tych, którzy mają płaskostopie, nadmierną pronację lub wady postawy. Brak odpowiedniego wsparcia dla łuku stopy w takich przypadkach może prowadzić do przeciążeń, bólu pięt, kolan lub kręgosłupa. Osoby otyłe lub z dużą masą ciała również powinny być ostrożne podczas podejść do biegania boso – brak amortyzacji może prowadzić do zwiększenia ryzyko kontuzji stawów. 

Nie zaczynaj od razu wychodzić na wszystkie wybiegania bez butów. Zacznij od krótkich dystansów stopniowo na przykład od jednego biegania boso w tygodniu. Z czasem możesz zwiększać tę liczbę. Zamiast całkowitego biegania boso można zastosować tak zwane obuwie minimalistyczne na bardzo cienkiej podeszwie, które daje wrażenie, jakbyś nic nie miał na nogach.

Treningi bez obuwia najlepiej zacząć latem. Na początek spróbuj biegu na miękkich powierzchniach. Warto to robić do momentu, w którym opanujesz prawidłową technikę stawiania stopy. Dobrym wyborem do nauki będzie bieganie boso po plaży. 

Biegając boso, uważaj, aby nie lądować na piętach. Utrzymuj zrównoważoną postawę z delikatnym wychyleniem w przód, a przy tym ląduj na śródstopiu. Powinno być to lądowanie miękkie, ze zgiętym kolanem. Chronisz w ten sposób stawy i unikasz urazów przeciążeniowych. Ważna jest też wysoka kadencja biegu (180 kroków na minutę). Gwarantuje lekkie i niebolesne stawianie stóp. Im twardsza powierzchnia, tym delikatniej powinieneś lądować.

Bieganie boso po śniegu to jedna z bardziej ekstremalnych form tej aktywności fizycznej. Sięgają po nią zaawansowani biegacze szukający nowych bodźców i sposobów na poprawę odporności. Ekspozycja stóp na zimno wiąże się z pewnymi korzyściami. Może pobudzać krążenie, hartować organizm i wpływać na stabilność układu nerwowego. Jednak istnieje ryzyko wystąpienia odmrożeń, mikrourazów lub przeciążeń, dlatego trzeba do tego podejść z dużą ostrożnością.

Zanim zdecydujesz się na bieganie na początek wystarczy kilka minut marszu po śniegu – najlepiej w miejscu dobrze znanym i bez ukrytych przeszkód pod powierzchnią. Organizm potrzebuje czasu, aby nauczyć się odpowiednio reagować na chłód, a stopy, pozbawione zwykłej ochrony, muszą stopniowo dostosować się do twardego, często nierównego podłoża. Po takim treningu warto je dobrze ogrzać i obserwować ich reakcję. Zdrętwienie, nadmierne zaczerwienienie lub brak czucia to sygnały ostrzegawcze. 

Przede wszystkim zwróć uwagę na zdrowie stóp – wszelkie deformacje, napięcia czy ograniczenia ruchomości powinny być wcześniej skonsultowane z fizjoterapeutą. Dobrze dobrane ćwiczenia uzupełniające takie jak wspinanie się na palce, unoszenie łuków stopy czy chwytanie małych przedmiotów palcami, pozwolą wzmocnić newralgiczne struktury i przygotować je na nowe obciążenia, a do tego zminimalizować ryzyko kontuzji. W zależności od swoich potrzeb i możliwości możesz wprowadzić elementy regeneracji takie jak automasaż.

Dostosowanie biegania boso do indywidualnych możliwości zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale i prowadzi do realnej poprawy techniki. Warto zwracać uwagę na sygnały wysyłane przez ciało – uczucie sztywności, przeciążenia lub dyskomfortu, które może wystąpić w wyniku biegania bez butów, może świadczyć o potrzebie zmiany intensywności, lub sposobu pracy stóp. 

Regularnie biegać boso może większość osób, choć nie każdy chce to robić. Choć wymaga odpowiedniego podejścia, warto spróbować choć raz i podjąć świadomą decyzję, aby się przekonać, czy taka aktywność Ci się podoba. Regularne treningi pomagają osiągać lepsze wyniki i większą satysfakcję z biegania, a do tego poznać dobrze reakcje swojego ciała. Zauważysz też, w miarę jak stopy stają się silniejsze, że zyskujesz większą kontrolę nad ruchem, lepszą równowagę i naturalniejszy rytm biegu.