Polarnik – kim on jest? Jak nim zostać?

Ziemia jest niezwykle różnorodnym miejscem. Jest ona oczywiście domem dla wszelkiego rodzaju życia, ale na tej planecie znajduje się także wiele nieprzyjaznych miejsc dla człowieka, w których naprawdę trudno o przetrwanie. W tej grupie znajdują się między innymi bieguny, na których temperatury są naprawdę niskie, dni i noce trwają po kilka miesięcy, a brak roślinności i mało przyjazna fauna nie sprzyjają życiu. Wiele osób poświęca jednak swoje życie albo na badanie tych rejonów, albo na próbę zdobycia biegunów ziemskiego globu.

Takie osoby określane są powszechnie polarnikami. Mogą być to więc ekstremalni podróżnicy i sportowcy, którzy chcą postawić swoją stopę na najdalej wysuniętym na północ czy południe skrawku Ziemi, a także naukowcy, którzy pracują na stacjach badawczych w Arktyce czy Antarktyce, skupiają się na eksploracji regionów podbiegunowych i ekspedycjach w celach naukowych.

Bieguny przez wieki były jednym z najgorzej zbadanych regionów ziemskiego globu w historii. Nie powinno to dziwić – są one bardzo niedostępne, panują tam niezwykle niskie temperatury, a wieczna zmarzlina utrudnia przemieszczanie się. Pierwsze podchody w kierunku eksploracji tych obszarów miały miejsce w końcówce XIX wieku – uczestnicy i uczestniczki wypraw polarnych zapuszczali się statkami coraz dalej, nadal jednak nie mogąc dotrzeć do bieguna północnego. To właśnie on był pierwotnym celem badań.

W 1908 i 1909 roku biegun północny w swoich grupach ekspedycyjnych osiągali kolejno Frederick Albert Cook oraz Robert Edwin Peary – przynajmniej tak przekonywali. Ten pierwszy nie był w stanie przedstawić wystarczających dowodów, natomiast w przypadku Peary'ego po latach okazało się, że rozminął się on z biegunem o 32 km. Nie było tu jednak raczej złej woli – winny był bardziej błąd w obliczeniach.

14 grudnia 1911 roku zdobyto natomiast biegun południowy – dokonał tego 5-osobowy zespół, którego kierownikiem był polarnik norweski Roald Amundsen, chociaż łącznie w całą wyprawę zaangażowanych było ponad 20 osób. Nie tylko polarnicy, ale również kowale, marynarze, nawigatorzy i pracownicy na statku. Od tamtej pory na obu biegunach zdołało stanąć już wiele osób, chociaż nadal jest to niesamowity wyczyn o ogromnym znaczeniu. Już samo przebywanie na stacji polarnej może dać w kość, a co dopiero wyprawa na biegun!

Polarnik musi być przygotowany na każdą ewentualność, a przede wszystkim na bardzo niskie temperatury regularnie spadające poniżej -40 stopni Celsjusza. Odpowiednie wyposażenie polarnika ma więc niebagatelne znaczenie. Kurtka zimowa z najwyższej półki (nierzadko wykonywana na zamówienie), buty, czasami także i narty, wydajna odzież termoaktywna, specjalna maska izolująca twarz to dobry początek – należy zadbać o to, by zakryć całe ciało. Dzięki temu minimalizuje się ryzyko odmrożeń oraz można chronić się przed ulatującym ciepłem.

Odpowiednie jedzenie również ma znaczenie. Podstawą jest żywność liofilizowana – normalne posiłki momentalnie zamarzną na kość. Czas również ma znaczenie i gra na niekorzyść podróżników. To właśnie dlatego do skutecznego przemieszczania się używa się pulek – specjalnych sań ułatwiających ciągnięcie ekwipunku. 

Istnieje wiele dróg, by zostać polarnikiem. Jednym z nich jest złożenie podania do angażu na stacji badawczej. Wyprawy polarne odbywają się regularnie, lecz by zostać częścią załogi, należy mieć specjalistyczne kompetencje – czy to naukowe, czy to techniczne.

Regiony podbiegunowe może także podbijać jako turysta. Wymaga to pewnych wydatków, bardzo dobrego wyposażenia, a także świetnej kondycji i przygotowania fizycznego. Północne regiony Skandynawii, Alaska czy wyspa Spitsbergen to dobre kierunki – wyprawy na bieguny wymagają bowiem kapitalnej orientacji lub pomocy specjalistów i wiążą się z koniecznością wydania nawet kilkuset tysięcy złotych.

Możesz również postawić na turystyczną wyprawę na Antarktydę. Takie podróże polarników również wymagają jednak wysokiej opłaty liczonej w dziesiątkach tysięcy złotych, a także uzyskania zgody od Ministerstwa Spraw Zagranicznych.