Dolina Strążyska zimą – jak się przygotować na spacer szlakiem?

Dolina Strążyska to jedno z bardziej urokliwych miejsc w Tatrach, które zimą zyskuje wyjątkowy klimat. Cisza, śnieg skrzypiący pod butami, świerki uginające się pod białym puchem i monumentalna ściana Giewontu wyrastająca nad doliną robią ogromne wrażenie. Trasa jest stosunkowo prosta i prowadzi w osłoniętym terenie, więc zimą często bywa uczęszczana, dzięki czemu szlak jest dobrze udeptany nawet przy sporym śniegu.

Walorem Doliny Strążyskiej w zimowym okresie jest także Wodospad Siklawica. Często wówczas zamarza częściowo lub całkowicie, w zależności od temperatur. Warto podejść tam i zobaczyć lodową ścianę z sopli i zmrożonej wody. Nie jest to duży wodospad, ale jego wysokość (około 23 metry w dwóch progach) i położenie w skalnym otoczeniu sprawiają, że wygląda bardzo efektownie, zwłaszcza przy dobrym świetle. 

Do Doliny Strążyskiej zimą można dotrzeć pieszo z centrum Zakopanego, co zajmuje około 25 minut. Alternatywnie można skorzystać z autobusu miejskiego linii numer 12, który zatrzymuje się w pobliżu wejścia. Dla osób podróżujących samochodem dostępne są płatne parkingi przy końcu ulicy Strążyskiej, w pobliżu przejścia na szlak. Samo wejście znajduje się przy Drodze pod Reglami, gdzie rozpoczyna się czerwony szlak prowadzący przez dolinę. Cała trasa ma około 2,4 kilometra w jedną stronę do Polany Strążyskiej (około 1 godzina spaceru), a dalsze podejście do Wodospadu Siklawica to dodatkowe kilkanaście minut marszu. 

Dolina Strążyska sama w sobie nie jest objęta dużym zagrożeniem lawinowym – szlak prowadzi dnem doliny, w terenie osłoniętym, z niewielkim przewyższeniem i bez stromych zboczy nad głową. To miejsce uznawane za bezpieczne, nawet przy wyższym stopniu zagrożenia lawinowego w Tatrach. Warto jednak pamiętać, że nadal są to góry. Po intensywnych opadach śniegu może dojść do zsuwów śniegu z bocznych zboczy, szczególnie w rejonie dojścia do Siklawicy, gdzie teren staje się bardziej stromy i wąski.

Największym problemem zimą jest oblodzenie. Nawet przy ładnej pogodzie szlak bywa miejscami śliski, zwłaszcza w dolnej części przy potoku i w końcowym podejściu pod Siklawicę. Po świeżych opadach śniegu warto też być przygotowanym na brodzenie, bo choć szlak zwykle jest przetarty, zdarzają się odcinki zasypane. Latarkę też warto mieć – zimą szybciej robi się ciemno, a dolina jest dość zacieniona nawet w dzień.

Mimo że Dolina Strążyska uchodzi za łatwą i bezpieczną trasę, zimą wymaga podstawowego przygotowania. Przede wszystkim potrzebne są solidne buty trekkingowe z dobrą podeszwą – najlepiej wodoodporne. Warto mieć raczki na buty, szczególnie jeśli prognozy mówią o przymrozkach lub gdy ostatnio była odwilż. Ciepła kurtka, czapka, rękawice i warstwy termiczne to standard, nawet przy ładnej pogodzie – dolina bywa wychłodzona. Przyda się również termos z czymś ciepłym i mała przekąska, szczególnie jeśli planujesz podejść pod Siklawicę czy na Sarnią Skałę lub zatrzymać się dłużej na Polanie Strążyskiej.

Dobrze też mieć naładowany telefon z aplikacją typu mapa turystyczna lub mapy offline – choć szlak jest prosty, zimą może być mniej czytelny, zwłaszcza po świeżych opadach. Warto też sprawdzić prognozę pogody i komunikaty TOPR – nie tylko pod kątem lawin, ale też widoczności i siły wiatru. Na wszelki wypadek dobrze mieć też latarkę czołową. Zmrok zapada tam szybciej, a dolina wcześnie robi się ciemna.

Dolina Strążyska to dobry wybór na spokojną wyprawę w niższe partie Tatr. Oferuje piękne widoki na Giewont oraz zamarzniętą Siklawę, a do tego szlak jest prosty do pokonania. Warto pamiętać o odpowiednim przygotowaniu, by cała wycieczka była bezpieczna.