Pozycje baletowe 

Klasyczny balet wyróżnia pięć podstawowych pozycji nóg. Są one uporządkowane w logicznej kolejności i bazują na rotacji bioder oraz zmiany ułożenia nóg. Każda z nich posiada przypisane ustawienie stóp oraz rąk. Wymagają one od tancerzy precyzji, koncentracji i doskonałej kontroli swojego ciała.

1. Pierwsza pozycja baletowa – pięty stykają się ze sobą, a palce mamy skierowane do zewnątrz. Ręce trzyma się zaokrąglone i uniesione przed sobą na wysokość bioder.
2. Druga pozycja to rozstawione stopy na szerokość barków, nadal skierowane na zewnątrz. Ręce rozłożone są na boki w lekkim zaokrągleniu.
3. W trzeciej pozycji jedna stopa przesunięta jest przed drugą, dotykając piętą przedniej śródstopia tylnej. Jedna ręka znajduje się z przodu, a druga z boku.
4. Czwarta pozycja jest podobna do poprzedniej, jednak stopy są w niej oddalone od siebie o krok, a do tego jedna ręka jest z przodu i druga uniesiona nad głowę.
5. Piąta pozycja – obie stopy przylegają do siebie. Palce jednej z nich są przy pięcie drugiej, a ręce zaokrąglone i uniesione nad głową.

Profesjonalne pozycje baletowe wykorzystywane są w różnych konfiguracjach i figurach baletowych. Są niezbędne przy nauce obrotów, podskoków oraz różnorodnych sekwencji ruchowych.

W klasycznym balecie istnieje pięć pozycji baletowych. Jednak z czasem zaczęto wyróżniać dodatkowe trzy ustawienia rąk i nóg, aby pomóc tancerzom w nauce. Nie są uznawane za fundament tańca, lecz można je zaobserwować w niektórych systemach nauczania. Jednak każda figura baletowa powstaje na podstawie pięciu pozycji.

Poza pozycjami nóg i rąk, tancerze i tancerki uczą się podstawowych figur baletowych, które często wykorzystują znane już ułożenia. Są one częścią każdego treningu i regularnie powtarzane doskonalone są w czasie zajęć. Podstawowe figury baletowe to:

• pilé – zgięcie nóg w kolanach przy zachowaniu pozycji. Wzmacnia nogi i przygotowuje do skoków,
  
• relevé – polega na uniesieniu na palce, co rozwija równowagę,
  
• tendu – przesunięcie stopy po podłodze bez odrywania palców, co uczy kontroli nad pracą nóg,
  
• jeté – czyli wyrzut nogi w powietrze,
  
• arabesque – wygięcie jednej nogi do tyłu z równoczesnym wydłużeniem ramion,
  
• pas de bourée – szybka sekwencja trzech kroków, która stanowi często przejście między kolejnymi krokami,
  
• pirouette – obrót na jednej nodze, wykonywany z czwartej pozycji.

Poza znajomością kombinacji i ruchu w figury baletowe nazwy są kolejnym istotnym elementem do nauki. Pochodzą głównie z języka francuskiego, jednak stosowane są na całym świecie. Ich znajomość znacznie ułatwia komunikacje w zespole i szybkie przekazanie instrukcji przez nauczyciela baletu.

Poznane już kroki baletowe są elementem codziennej rutyny tancerzy i tancerek. Nauczone, powtarzane są jako podstawy baletu, tak aby każdy reagował na te same krótkie nazwy. Stopniowe opanowanie ich prowadzi do efektownej nauki bardziej złożonych choreografii.

Nauka podstawowych kroków odbywa się etapami – rozpoczyna się od ćwiczeń przy drążku, a następnie bez niego. Każdy ruch rozpoczyna się z jednej pozycji, co umożliwia zachowanie kontroli nad całym ciałem. Regularność, precyzja i świadomość ciała to kluczowe aspekty podczas nauki pozycji baletowych.

Pozycje baletowe to nieodłączny element techniki. Chociaż często mówi się o ośmiu pozycjach, klasyczny balet opiera się na pięciu głównych ustawieniach, na podstawie których tworzy się choreografie i figury. Ich znajomość stanowi punkt wyjścia do dalszej nauki baletu.