Barania Góra – szlaki turystyczne dla każdego!

Barania Góra to jedno z najbardziej charakterystycznych wzniesień Beskidu Śląskiego i zarazem drugi pod względem wysokości szczyt tego pasma – osiąga 1220 m n.p.m. Znajduje się w południowej Polsce, na terenie województwa śląskiego, pomiędzy malowniczymi miejscowościami Wisła, Ustroń i Istebna.

U stóp Baraniej Góry znajdują się źródła dwóch potoków: Białej i Czarnej Wisełki, które łącząc się, dają początek Wiśle. To właśnie tutaj wypływa najdłuższa rzeka Polski – co czyni to miejsce nie tylko pięknym krajobrazowo, ale również niezwykle ważnym pod względem geograficznym i hydrologicznym.

Dobra wiadomość jest taka, że na szczyt tej góry prowadzą dobrze oznakowane trasy turystyczne z Wisły Czarne, Przysłopu czy Kamesznicy. Dzięki temu góra jest atrakcyjna zarówno dla początkujących, jak i bardziej doświadczonych piechurów. Ponadto, na szczycie Baraniej Góry znajduje się stalowa wieża widokowa, z której przy dobrej pogodzie można podziwiać panoramę Beskidów, a nawet odległe szczyty Tatr. Niestety wiosną 2024 podjęto decyzję o jej zamknięciu, ze względu na zły stan techniczny obiektu.

I jeszcze jedno: przez Baranią Górę przebiega Główny Szlak Beskidzki, jeden z najważniejszych szlaków turystycznych w Polsce. Ten długi, czerwony szlak łączy Wysową Zdrój w Beskidzie Niskim z Zawoja u stóp Babiej Góry, przebiegając przez niemal wszystkie pasma Beskidów. Dzięki temu, to właśnie ta trasa jest często wybierana przez turystów, którzy decydują się na długodystansowe wędrówki po całym Beskidzie Śląskim i innych pasmach górskich.

Teren rezerwatu Barania Góra prawdziwy raj dla miłośników przyrody. Znajduje się tu wiele cennych i chronionych gatunków roślin oraz zwierząt. Drugi najwyższy szczyt Beskidu Śląskiego ma runo leśne bogate w paprocie, borówki, mchy i porosty. Wiosną pojawiają się tu zawilce gajowe, przylaszczki i czosnek niedźwiedzi. 

W lasach Baraniej Góry żyją liczne gatunki ssaków, między innymi jelenie, sarny, dziki, lisy, a także bardziej skryte drapieżniki jak ryś i wilk. Góra jest także domem dla ptaków drapieżnych, takich jak puchacz, myszołów, jastrząb, a także dla mniejszych gatunków: sójek, dzięciołów czy drozdów.

Marzy Ci się górska przygoda z pięknymi widokami, bez zadyszki i męczących podejść? Mamy dla Ciebie łatwy szlak na Baranią Górę z Przysłopu (Wisła Czarne). To doskonała opcja na spokojną, rodzinną wycieczkę, również z dziećmi w wieku przedszkolnym.

Szlak na Baranią Górę z Wisły Czarne rozpoczyna się w Przysłopie. Możesz tam dojechać autem (parking dostępny przy schronisku) albo podejść z Wisły Czarne . To około 1 godzina spacerem asfaltową drogą leśną. Stamtąd na szczyt wiedzie czerwony szlak na Baranią Górę z dziećmi, który uchodzi za najłagodniejszy wariant podejścia. Ma ok. 4,5 km długości, a przewyższenie wynosi niespełna 300 metrów – cała trasa w górę zajmuje zazwyczaj nie więcej niż dwie godziny.

Czarny szlak Doliną Czarnej Wisełki biegnie szeroką, leśną drogą, wygodną do marszu nawet z maluchami czy mniej doświadczonymi turystami – oczywiście należy zaopatrzyć się w wygodne buty trekkingowe. Po drodze nie występują trudności techniczne ani strome podejścia, a otaczający las zapewnia przyjemny cień w słoneczne dni. Wracając warto odwiedzić PTTK Przysłop pod Baranią Górą. Szlak oraz samo schronisko to świetne miejsce na krótki odpoczynek lub posiłek.

Dodatkową atrakcją są elementy edukacyjne – przy szlaku znajdują się tablice informujące o przyrodzie regionu, a niedaleko przebiega ścieżka do źródeł Białej i Czarnej Wisełki – miejsc symbolicznego początku Wisły.

Ciekawostka: Schronisko PTTK Przysłop pod Baranią Górą oferuje miejsca noclegowe. To świetna opcja dla tych, którzy chcą rozłożyć górską przygodę na dwa dni – na przykład wejść na Baranią Górę późnym popołudniem, a rano zejść spokojnie inną trasą.

Jeśli masz tylko kilka godzin, ale chcesz stanąć na jednym z najbardziej symbolicznych szczytów Beskidów – Barania Góra czeka. Startujesz z doliny Czarnej Wisełki, dokładnie spod zbiornika wodnego w Wiśle Czarne, i kierujesz się niebieskim szlakiem. Ten wariant to najkrótsza droga na szczyt Baraniej Góry – choć intensywna, pozwala osiągnąć cel w zaledwie 1,5–2 godziny.

Niebieski szlak na Baranią Górę pnie się systematycznie w górę – ciasnym, leśnym korytarzem z drzew. Co jakiś czas szlak niebieski odsłania fragmenty doliny – przez korony drzew widać błysk wody z zapory i szczyty w oddali. Tutaj naprawdę czuć dzikość Beskidu Śląskiego.

Uwaga: Atrakcją tego szlaku jest malownicza dolina z wodospadem (Kaskady Rodła). Weź lornetkę, aparat lub smartfon i zrób pamiątkowe zdjęcia. 

Jeśli szukasz trasy, która nie tylko prowadzi na szczyt, ale też opowiada historię, zaskakuje zmiennością krajobrazów i pozwala naprawdę poczuć duszę Beskidów – wybierz szlak z Kubalonki na Baranią Górę.

Miejscem startu jest Przełęcz Kubalonka (parking przy drodze Wisła–Istebna). Stoi tu zabytkowy drewniany kościółek z XVIII wieku, przeniesiony z Przyszowic – idealne miejsce na chwilę ciszy i refleksji przed wejściem w las.

Początkowo trasa na Baranią Górę biegnie przez szlak zielony, później łączy się z niebieskim i czerwonym. Dystans do przejścia to aż 12 kilometrów. Nie jest to najłatwiejszy i najkrótszy szlak, ale jest to bardzo urozmaicona trasa. Po drodze mijamy przełęcze, potoki, buczyny i świerkowe lasy, które o każdej porze roku wyglądają inaczej. 

Ponadto, zielony szlak jest dobrze oznaczony i bezpieczny. To świetna opcja także dla rodzin z kilkunastoletnimi dziećmi czy osób szukających całodniowej, spokojnej wędrówki.

Jeśli chcesz wejść na Baranią Górę inaczej niż wszyscy, uniknąć utartych szlaków i poczuć prawdziwy oddech gór, wybierz szlak z Kamesznicy. Początek wędrówki to Kamesznica, mała miejscowość w powiecie żywieckim (część Cięciny). Stamtąd zielony szlak prowadzi pod górę. Najpierw mijamy pola i polany – świetne miejsce na ostatni rzut oka na dolinę – a potem ścieżka wchodzi w głęboki las. Tu zaczyna się prawdziwa przygoda.

W górnych partiach zielony szlak łączy się z czerwonym – to już końcówka podejścia, ale też moment, kiedy las zaczyna się przerzedzać i zobaczysz Beskid Żywiecki w całej swojej okazałości. 

Ta wycieczka na Baranią Górę nie jest szczególnie trudna technicznie, ale trzeba liczyć się z kilkoma ostrzejszymi podejściami – nogi trochę mogą boleć, ale bez dramatów. Dystans w jedną stronę to ok. 8–9 km, a czas przejścia: 3,5 do 4 godzin, w zależności od tempa. Przyda się więc plecak turystyczny z przekąskami, wodą a także odzieżą na zmianę. 

Są w Beskidach szlaki, które nie prowadzą na skróty. Za to pozwalają poczuć pełnię wędrówki – od doliny, przez lasy i potoki, aż po szerokie grzbiety i szczyty z widokiem. Właśnie taki jest szlak na Baranią Górę z Węgierskiej Górki. Długi, wymagający i absolutnie wart każdego kroku.

Zanim wyruszysz na szlak czerwony, warto na chwilę zatrzymać się w samej Węgierskiej Górce. Ta niewielka miejscowość skrywa fascynującą historię wojenną – zachowały się tu betonowe schrony z 1939 roku, tak zwane ,,Westerplatte Południa", które broniły dostępu do Żywiecczyzny. 

Zaraz po starcie czerwony szlak zaczyna piąć się w górę – najpierw łagodnie, potem coraz śmielej. W miarę wysokości pojawiają się polany i prześwity z widokami na dolinę Soły, Beskid Żywiecki i Małą Fatrę. To idealna chwila na odpoczynek i posiłek – kanapki czy batony proteinowe.

W końcowej fazie czerwony szlak łączy się z niebieskim, który prowadzi już grzbietem Baraniej Góry. Dlaczego to jeden z polecanych szlaków prowadzących na Baranią Górę? Jest to bowiem świetna opcja treningowa – 900+ metrów przewyższenia robi swoje i pozwala popracować nad formą.

Barania Góra, będąca jednym z najwyższych szczytów Beskidu Śląskiego, przyciąga turystów o każdej porze roku. Jednak przed wyruszeniem w wyprawę, warto zapoznać się z aktualnymi warunkami, aby wędrówka była jak najbardziej komfortowa i bezpieczna.

Aktualne warunki pogodowe? Te potrafią zaskakiwać. Rześki poranek może przerodzić się w mglisty, wilgotny dzień, a słoneczna chwila – ustąpić miejsca przelotnemu deszczowi, a nawet gęstej mgle. Wiosną szlaki bywają miejscami grząskie i śliskie – szczególnie w rejonie źródeł Czarnej Wisełki i Białej Wisełki. Jesienią kolorowy las staje się śliski od liści, a nad ranem zaskakuje przymrozek. Zimą? To już zupełnie inna bajka – śnieżna i bajkowa, ale wymagająca raków, kijków trekkingowych i dobrej orientacji w terenie.

Co warto wiedzieć przed wyjściem? Trasy na Baranią Górę bywają błotniste po deszczu i mocno oblodzone zimą. W górnych partiach, zwłaszcza od strony Przysłopu, warunki mogą zmieniać się z metra na metr. Widoczność? Czasem idealna nawet bez lornetki – z panoramą na Tatry – a czasem ograniczona do kilku kroków. Wiatr również potrafi dać się we znaki, zwłaszcza w okolicach szczytu, dlatego ciepły komin i bandana to podstawa.

Zanim wyruszysz, eksplorować teren koniecznie sprawdź prognozę pogody, ubierz się warstwowo, weź pod uwagę aktualne komunikaty turystyczne. W przypadku załamania pogody, istnieje schronisko pod Baranią Górą. Tam możesz bezpiecznie przeczekać opady deszczu, czy śniegu. 

Podsumowując, Barania Góra to doskonały wybór zarówno na jednodniową wycieczkę, jak i na dłuższy wypoczynek w Beskidach. Połączenie walorów przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych, a także mnogość dostępnych szlaków, sprawia, że to miejsce na długo zapada w pamięć.