Lackowa to najwyższy szczyt polskiej części Beskidu Niskiego (997 m). Sprawdź najlepsze szlaki i trasy, aby zdobyć Koronę Gór Polski!.
Lackowa to najwyższy szczyt Beskidu Niskiego po polskiej stronie (królem całego pasma jest słowacki Busov). Przymierzasz się do jego zdobycia? Przeczytaj nasz poradnik w którym znajdziesz informacje praktyczne dla wędrujących na Lackową.
Jeśli marzysz o górskim szlaku, na którym nie spotkasz tłumów – poznaj Lackową, najwyższy szczyt polskiej części Beskidu Niskiego zwany Górą Policyjną. To miejsce magiczne, nieco tajemnicze i wciąż niezadeptane – prawdziwy rarytas dla wędrowców ceniących spokój i kontakt z naturą.
Jak większość Karpat, Lackowa powstała w wyniku ruchów górotwórczych w erze kenozoicznej. Szczyt zbudowany jest głównie z fliszu karpackiego – czyli naprzemiennie ułożonych warstw piaskowców, łupków i zlepieńców. To właśnie ten flisz tworzy charakterystyczne, łagodne formy Beskidu Niskiego, a zarazem sprawia, że szlaki bywają błotniste i śliskie po deszczu. Trasa na Lackową potrafi dać w kość zwłaszcza wczesną wiosną i późną jesienią, kiedy w tym regionie występują obfite opady deszczu.
Królowa Beskidu Niskiego leży w strefie klimatu górskiego, z wyraźnie chłodniejszymi temperaturami niż w dolinach. Lata są tu łagodne, a zimy długie i śnieżne. Wspomnieliśmy już o deszczach, które nie są rzadkością, podobnie jak i mgły, które potrafią zasnuwać szczyt nawet w cieplejsze dni. Dlatego warto mieć przy sobie dobrą kurtkę przeciwdeszczową i odzież (skapety, koszulkę i bluzę na zmianę)– pogoda potrafi zmienić się tu w ciągu kilku chwil.
Cały rejon Lackowej to prawdziwa uczta dla miłośników przyrody. Zalesione stoki porastają buczyny karpackie, jodły, jawory, a także świerki. W runie leśnym spotkać można rzadkie paprocie, storczyki i mnóstwo mchów. Jesienią pojawiają się całe dywany grzybów. To również teren bytowania wielu zwierząt – od jeleni i dzików po wilki, rysie, a nawet niedźwiedzie brunatne.
Co ważne – okolice te objęte są ochroną w ramach popradzkiego obszaru Natura 2000, a wiele fragmentów to obszary cenne przyrodniczo i historycznie (z licznymi śladami dawnych łemkowskich wiosek).
Zdobycie Lackowej to nie tylko wyzwanie fizyczne, ale też duchowa trekking przez najbardziej dziką część Beskidu Niskiego. Ale jak się tam dostać i którą porę roku wybrać? Już podpowiadamy!
Szczyt Lackowej można zdobyć o każdej porze roku. Wiosna (kwiecień-maj) to idealna pora dla tych, którzy chcą zobaczyć, jak budzi się karpacki las. Warto jednak pamiętać, że może być błotniście – flisz nie wybacza wilgoci. Dlatego buty z agresywnym bieżnikiem to podstawa!
Z kolei lato to czas najłatwiejszy technicznie. Długie dni, dość wysoka temperatura i dobra widoczność zachęcają do wędrówki. Ale uwaga – komary i gzy potrafią zepsuć nawet najlepszą przygodę. Ochrona przed insektami w formie sprayu uchroni przed bolesnymi i swędzącymi bąblami.
Jesień to również doskonała pora, aby odwiedzić Beskidy. W tym czasie bukowe lasy eksplodują kolorami, na szlakach jest mało ludzi. Z kolei niższa temperatura powoduje, że człowiek mniej męczy się podczas marszu. Lackowa jesienią to dobry wybór dla grzybiarzy, fotografów przyrody i nostalgicznych wędrowców z lornetką w ręce. Wśród drzew można wypatrzyć ciekawe okazy – włochatka, sóweczka, puszczyk zwyczajny to niektóre z nich.
Wspomnieliśmy, że Lackowa jest najwyższym szczytem polskiej części Beskidu Niskiego. Dzięki temu kwalifikuje się do Korony Gór Polski, a jej zdobycie zimą wcale nie jest proste. Szlak może być zasypany, jest ślisko, miejscami ciężko wypatrzyć oznaczenia – to trudność dla mniej doświadczonych piechurów. O tej porze roku potrzebny jest również dobry sprzęt: raki, raczki, dobre buty trekkingowe, mapa lub aplikacja offline (tu serio może nie być zasięgu!).
Lackowa to góra, którą można zdobyć na kilka sposobów – i to jest w niej piękne. W zależności od pory roku, kondycji i tego, czego szukasz w górskiej wędrówce, możesz wybrać trasę idealnie dopasowaną do siebie. Każda z opcji ma swój niepowtarzalny klimat, a wszystkie prowadzą przez dzikie, zielone i niemal bezludne zakątki Beskidu Niskiego.
Zdecydowanie najciekawszą i najbardziej widokową trasą w ciepłych miesiącach jest szlak z Ropek. To niewielka, klimatyczna wieś, z której można ruszyć na naprawdę piękną pętlę przez Ostry Wierch i Lackową.
Zimą, gdy pogoda daje się we znakim najbezpieczniejszym i najbardziej przewidywalnym wyborem jest trasa z Izb – czyli klasyk przez słynną stromiznę, którą żartobliwie nazywa się "ścianą płaczu".
Trzecia możliwość to wyjście z Wysowej-Zdroju, czyli popularnego uzdrowiska znanego z wód mineralnych i spokojnej atmosfery. Ta trasa jest najdłuższa, ale najłagodniejsza – idealna na całodzienną, niespieszną wędrówkę.
Niecały tysiąc metrów wysokości? Beskid Niski, czyli łagodne wzniesienia, a nie ostre tatrzańskie grzbiety? Nic bardziej mylnego. Ta góra potrafi pokazać pazur. I to całkiem konkretnie – głównie w postaci ,,Ściany Płaczu", czyli podejścia, które może złamać niejednego optymistę z plecakiem turystycznym.
Jeśli ruszasz na Lackową od strony Izb, przygotuj się na jedno z najbardziej strome podejść w polskich górach niskich. „Ściana Płaczu” – bo tak pieszczotliwie nazwano ten fragment – to strome podejście leśne, które nie daje ani chwili wytchnienia. Zero serpentyn, zero litości. Po prostu prosto pod górę. Nachylenie sięga tu momentami ponad 40%, a błoto i luźne liście sprawiają, że każdy krok nawet w dobrych butach, to walka o przyczepność.
Chociaż większość trasy, która prowadzi przez Przełęcz Beskid wiedzie dobrze oznakowanym szlakiem, to sam wierzchołek Lackowej jest mało wyraźny i łatwo go przegapić – zwłaszcza zimą i w mgle. Brak panoramy i zarośnięty szczyt nie pomagają w orientacji. Warto mieć ze sobą kompas, mapę offline lub GPS. Dzięki temu zawsze wiesz, że jesteś na miejscu.
Leśne ścieżki, rozwidlenia, drogi stokowe i stare ślady po zrywce drewna potrafią skutecznie zmylić nawet wprawionych piechurów. Zasięg telefonu bywa kapryśny, a spotkanie z innym turystą to wydarzenie. Nie ma bufetów ani ciepłej herbaty po drodze. To dzikie góry. Piękne, ale wymagające dobrej logistyki.
Oto przegląd ciekawych szlaków prowadzących na Lackową korony Beskidu Niskiego. Wybierz dogodną trasę biorąc pod uwagę swoje możliwości kondycyjne, warunki pogodowe. Do zobaczenia na szlaku!
Jeśli marzy Ci się spotkanie z Królową Beskidu, lepiej dobrze się przygotować. Oto, co warto zabrać i na co zwrócić uwagę. Tą listę koniecznie skopiuj do schowka:
