Czy insulina w kulturystyce jest skuteczna? Wspomaganie insuliną

Głównym zadaniem insuliny jest regulowanie cukru we krwi. Zbyt wysoki lub zbyt niski mógłby być niebezpieczny dla ogólnego funkcjonowania organizmu. Jako anaboliczny hormon peptydowy zwiększa transport glukozy do wnętrza komórek, co z kolei obniża poziom glukozy. Prawidłowy przebieg procesów pozwala na uniknięcie zbyt wysokiego stężenia cukru we krwi. Stężenie glukozy we krwi w bezpośredni sposób oddziałuje na ogólne funkcjonowanie organizmu. Spożycie cukrów jest początkiem działania procesów uwalniających insulinę.

Nie jest to jednak jedyny wpływ insuliny na organizm człowieka. Jej działanie nie ogranicza się do oddziaływania na gospodarkę węglowodanową. Ma znaczący wpływ na metabolizm tłuszczów i białek. Hamuje proces lipolizy, czyli rozkładu tłuszczu i promuje magazynowanie tłuszczów w tkance tłuszczowej, co jest istotne w okresach nadmiaru energii. Jednocześnie stymuluje syntezę białek, wspierając regenerację i wzrost tkanek. W przypadku przewlekłego zbyt wysokiego stężenia cukru we krwi insulina ma za zadanie obniżać je do prawidłowego poziomu. Zaburzenie tego procesu może prowadzić do licznych powikłań.

Mimo że glukoza i inne cukry często postrzegane są wyłącznie jako dobre paliwo dla mięśni to ma również niebagatelny wpływ na pracę układu nerwowego. Reguluje dostępność energii i poprzez to wpływa na funkcjonowanie mózgu. Działanie insuliny jest uzależnione od wrażliwości tkanek na jej działanie. Insulina krótkodziałająca i ta o dłuższym czasie wydzielania to dwa najważniejsze rodzaje tego hormonu. Zła dieta i brak aktywności fizycznej mogą prowadzić do oporności tkanek na jej działanie. Taki stan nazywa się insulinoopornością i może on być początkiem cukrzycy typu II.

Znajomość mechanizmu działania insuliny sprawiła, że osoby trenujące na siłowni zaczęły interesować się zastosowaniem jej w kontekście budowy masy mięśniowej i poprawy parametrów siłowych. Największe korzyści upatruje się we właściwościach anabolicznych i przyśpieszeniu regeneracji po wysiłku. Dzieje się tak za sprawą zwiększonych zasobów glikogenu, które pozwalają sportowcom na intensywniejsze ćwiczenia i szybszą odbudowę organizmu przed kolejną jednostką.

Insulina wspiera również transport aminokwasów do komórek mięśniowych, co sprzyja syntezie białek i procesom budowy mięśni. Warto podkreślić, że mechanizmy działania insuliny można wykorzystać nie tylko za pomocą zewnętrznych specyfików. Modyfikację dietetyczne mogą prowadzić do zwiększonego wydzielania insuliny. W okresie wzmożonego wysiłku często zalecana jest dieta bogata w cukry. Niedocukrzenie obniża zdolności wysiłkowe organizmu i może prowadzić do słabszych rezultatów.

W środowisku kulturystycznym insulina bywa również stosowana w formie zewnętrznej, co wiąże się z ryzykiem poważnych skutków ubocznych. Osoby stosujące tego typu środek potencjalne korzyści upatrują w łatwości podania oraz możliwości swobodnego wyboru dawki. Warto jednak pamiętać, że zewnętrzne przyjmowanie hormonów powinno odbywać się wyłącznie za zgodą lekarza, który na podstawie aktualnych badań i wskazań klinicznych dobiera odpowiednie dawki. Nie zawsze wysokie stężenie glukozy jest pomocne. We wszystkim należy zachować równowagę i dostosować do osobistych uwarunkowań.

Warto podkreślić, że Międzynarodowy Komitet Olimpijski zakazuje stosowania insuliny u sportowców, którzy nie mają ścisłych zaleceń lekarskich wynikających z choroby np. cukrzyca typu 2. Insulinoterapia w takim przypadku może być konieczna do osiągnięcia dobrego stanu zdrowia. Podobnie jak w przypadku hormonu wzrostu leczenia w pierwszej kolejności ma za zadanie poprawić komfort życia chorego.

Kary za stosowanie insuliny w sporcie mogą obejmować różnorodne sankcje, w zależności od organizacji sportowej i rangi zawodów. Będąc wyczynowym sportowcem zawsze warto zaznajomić się z obowiązującymi przepisami i ewentualnymi restrykcjami związanymi z zażywaniem niektórych substancji.

Karą za złamanie regulaminu mogą być:

– anulowanie dotychczasowych rekordów,
– kary finansowe,
– dyskwalifikacja i odebranie osiągnięć,
– zawieszenie i zakaz startowania w zawodach.

Stosowanie insuliny przez osoby zdrowe, które nie mają wskazań medycznych, jest więc traktowane jako naruszenie przepisów antydopingowych. Decydując się na zewnętrzne przyjmowanie tego środka należy wziąć więc pod uwagę nie tylko ewentualne skutki uboczne wynikające z zażywania takiej substancji, ale również rywalizację w duchu fair play oraz ewentualne kary wynikające ze stosowania niedozwolonych środków. Najwyższe kary mogą skutkować nawet wykluczeniem z rywalizacji na kilka lat.

Stosowanie insuliny, choć niezbędne w leczeniu wielu schorzeń, może wiązać się z występowaniem działań niepożądanych u osób zdrowych, które chcą poprawić wyłącznie swoje zdolności wysiłkowe. 

W przypadku stosowania niedostosowanych dawek najczęstszym skutkiem ubocznym insuliny jest hipoglikemia, czyli nadmierne obniżenie poziomu cukru we krwi. Objawia się to pogorszonym funkcjonowaniem organizmu. Drżenie, pocenie się, dezorientacja, a podczas skrajnego obniżenia poziomu glukozy we krwi nawet utrata przytomności. Warto podkreślić, że glukoza jest głównym paliwem mózgu, dlatego gdy napotyka on jej niedobór to może objawiać się pogorszeniem zdolności poznawczych i otępieniem. Nadmierne stosowanie insuliny może przynieść odwrotny od zamierzonego skutek i zamiast poprawiać osiągi siłowe będzie je obniżać.

Kolejnym problemem mogą być reakcje skórne w miejscu wstrzyknięcia insuliny, takie jak zaczerwienienie, swędzenie lub w rzadszych przypadkach bolesne obrzęki. Lipodystrofia może utrudniać wchłanianie insuliny, co wpływa na kontrolę glikemii. Aby temu zapobiegać, zaleca się rotację miejsc iniekcji. Rzadszymi objawami są reakcje alergiczne na zastosowany środek. W przypadku zakupu środka z legalnych źródeł ryzyko jest mniejsze. Insulina stosowana w kulturystyce, która została zakupiona w źródłach niesprawdzonego pochodzenia niesie większe ryzyko skutków ubocznych.

Długotrwałe zewnętrzne przyjmowanie insuliny może również prowadzić do przyrostu masy ciała, co jest związane z jej anabolicznym działaniem i efektem obniżania glukozy. Dodatkowo chroniczne przyjmowanie insuliny z zewnątrz może prowadzić do upośledzenia naturalnych procesów organizmu. U osób zdrowych, które mają na celu poprawę swoich zdolności wysiłkowych może spowodować to problemy z gospodarką glukozową po zakończonym cyklu. Warto pamiętać, że nadmiernie obciążone mogą być narządy i gruczoły organizmu takie jak np. wątroba i nerki.