Jak nakleić tejpy na nadgarstek? Wskazówki do skutecznego tapingu

Taping jest metodą terapeutyczną chętnie stosowaną w świecie fizjoterapii, a także profilaktyki. Korzystają z niej przeważnie sportowcy oraz pacjenci borykający się z różnymi dolegliwościami bólowymi. Jednak plastrowanie sprawdzi się dla prawie każdej osoby, która doświadczyła urazu. W końcu taping nadgarstka przyda się nie tylko koszykarzom czy siatkarzom, ale też pracującym przy komputerze, z narzędziami budowlanymi i wszystkim, którzy narażają się na przeciążenia.

Oklejanie nadgarstka specjalnymi taśmami służy do odciążenia stawu, wsparcia regeneracji mięśni i więzadeł czy redukowania obrzęków. Kiedy stosować taping dłoni i nadgarstka?

Taping jest pomocny w przypadku bólu różnego pochodzenia, przeciążenia, obrzęków czy szeregu urazów (zwichnięć i nie tylko). Poza tym na zaletach tapingu skorzystają osoby cierpiące na zespół cieśni nadgarstka, chorobę zwyrodnieniową stawu nadgarstkowo-promieniowego czy schorzenia reumatologiczne. To kluczowy element rehabilitacji również dla pacjentów borykających się z niedowładem o podłożu neurologicznym.

W zależności od tego, jak nakleisz specjalne plastry na nadgarstku, możesz spodziewać się mniejszej lub większej efektywności ich działania. Przygodę z plastrowaniem zacznij od zapoznania się z podstawami. Liczy się dobra technika i wprawa; niemniej ważne jest przygotowanie skóry – to zwiększy trwałość aplikacji. Nadgarstek powinien być czysty, suchy i niepodrażniony.

Pamiętaj, że od rodzaju urazu czy innej dolegliwości będzie zależeć naciągnięcie plastra. Odpowiednie napięcie wpłynie nie tylko na komfort, ale też skuteczność działania taśmy. Ma to duże znaczenie na poziom stabilizacji nadgarstka. Co więcej, warto wiedzieć, że tejpy powinny być dobrze przygotowane, zanim przykleisz je na skórę.

Ważna jest długość taśmy, którą dopasujesz do stosowanej techniki i urazu, choćby rozległości obrzęku. Przykładowo, chcąc ustabilizować staw, wytniesz dwa plastry w kształcie litery I. Pierwszy o długości około 15–20, a kolejny – 20–25 cm. Postaraj się zaokrąglić krawędzie plastrów, aby uniknąć odklejania.

Na samym początku dopilnuj, że przygotowałeś nadgarstek do tapingu, uwzględniając powyższe wskazówki. W razie potrzeby możesz pozbyć się owłosienia w obrębie miejsca, gdzie będziesz przyklejać taśmę. Ustaw nadgarstek w neutralnej (pośredniej) pozycji. Naklejanie zacznij od wewnętrznej strony „dłoniowej”, pamiętając o odpowiednim napięciu (na przykład 30%). Krawędzie owiń wokół obwodu najwęższej części przedramienia, tak aby końce taśmy znalazły się na grzbietowej stronie nadgarstka. To jeden z najprostszych sposobów aplikacji tejpów, które możesz przetestować.

Pamiętaj, że w przypadku sztywnego tapingu nadgarstka będziesz potrzebować jeszcze specjalnego podkładu piankowego. A jeśli zależy Ci na usztywnieniu zgięcia grzbietowego lub dłoniowego, warto dodatkowo owinąć taśmą nieco poniżej podstawy palców, a następnie połączyć oba fragmenty plastra kolejnym kawałkiem – wzdłuż dłoni.

Istnieje wiele różnych sposobów aplikacji tejpów do kinesiotapingu. Wybór techniki zależy od rezultatu, który chcesz osiągnąć. Zawsze staraj się dokładnie kierować wskazówkami lekarzy i fizjoterapeutów.

Można wymienić kilka rodzajów tapingu nadgarstka. Każdy z nich przydaje się w nieco różnych okolicznościach i zapewnia inne rezultaty. Należy dopasować metodę do własnych potrzeb. Do wyboru masz:

• Taping sztywny nadgarstka – usztywnia staw nadgarstkowy. Ogranicza jego zakres ruchowy całkowicie lub tylko częściowo. Jest wykorzystywany jako zamiennik dla stabilizatorów, ortez lub opatrunku gipsowego. Jak sama nazwa wskazuje, w jego przypadku użyjesz nierozciągliwych taśm. To właśnie z ich właściwości skorzystasz, chcąc przeprowadzić sztywny taping kciuka i nadgarstka.
  
• Kinesiotaping nadgarstka – stosowany jest w przypadku szeregu dolegliwości – od przeciążenia po schorzenia neurologiczne, na przykład nadgarstek wiotki. Taśmy wykorzystywane przy tej metodzie charakteryzują się elastycznością, która nie ogranicza swobody ruchów, a także rozciągliwością na długość. Mogą przydać się przy tapingu cieśni nadgarstka, który wiąże się z uporczywym bólem, osłabieniem chwytu i drętwieniem.
  
• Taping biomechaniczny – to najnowsza metoda wykorzystująca innowacyjny typ taśm. Tejpy wyróżniają się na tle innych nie tylko rozciągliwością w każdym kierunku, ale też brakiem sztywnego oporu końcowego. Ich noszenie jest zdecydowanie komfortowe, możesz zatem korzystać z elastycznych taśm podczas pracy, wykonywania codziennych obowiązków, treningów lub zawodów.

Częstym sposobem plastrowania jest kinesiotaping (ang. kinesiology taping). Elastyczne taśmy są dodatkowo elastyczne i nadają się do noszenia przez kilka dni (3–5 dni). Rozciągniesz je nawet o 30–40% długości w porównaniu do pierwotnej, pomijając napięcie przy ich bazie, czyli obu końcach. Plastry unoszą skórę i powięź, przez co poprawiają przepływ limfy i krwi. To wpływa pozytywnie na sprawność funkcjonalną ręki i zwiększa jej swobodę ruchową.

Taping nadgarstka jest metodą wspomagającą rehabilitację i leczenie. Sprawdza się także w obrębie sportowej profilaktyki. Właściwa aplikacja tejpów na nadgarstek przynosi wiele korzyści. Możesz zyskać nie tylko na działaniu przeciwbólowym, ale też szybszej regeneracji mięśni.