Test Degi – ocena ruchomości w obrębie kończyny górnej

Jest to badanie diagnostyczne oceniające ruchomość stawów ramiennych oraz elastyczność mięśni obręczy barkowej. Polega na sprawdzeniu, czy pacjent jest w stanie wykonać określony ruch kończynami górnymi w pozycji przy ścianie. Wynik może wskazywać na ograniczenia ruchowe, które mogą być związane z przykurczami mięśniowymi lub problemami ze stawami. Badanie to jest jednym z podstawowych narzędzi stosowanych w ocenie funkcjonalnej górnej części ciała, szczególnie w kontekście diagnostyki postawy.

Wykonuje się je w różnych sytuacjach diagnostycznych i rehabilitacyjnych.

– Diagnostyka wad postawy – stosowany jest u osób z podejrzeniem skoliozy lub innych zaburzeń posturalnych, ponieważ skurcze w obręczy barkowej mogą wpływać na kształt kręgosłupa.
Ocena mobilności ramion – pomocny w wykrywaniu ograniczeń ruchowych wynikających z dysfunkcji stawowych lub mięśniowych.
– Rehabilitacja po urazach – wykorzystywany do monitorowania postępów terapii po kontuzjach barku, zwichnięciach czy operacjach w obszarze obręczy barkowej.
– Diagnostyka skurczów mięśniowych – stosowany u pacjentów z podejrzeniem ich występowania w obszarze mięśni piersiowych, naramiennych i innych struktur wpływających na zakres ruchu w stawie ramiennym.
– Profilaktyka u sportowców – wykonywany u osób aktywnych fizycznie, szczególnie w dyscyplinach wymagających dużej mobilności barków (na przykład pływanie, gimnastyka, siatkówka).
– Kontrola skuteczności terapii manualnej i fizjoterapii – pozwala ocenić efekty stosowanych metod leczenia i określić, czy zakres ruchu u pacjenta ulega poprawie.

Aby wykonać poprawnie badanie, postępuj zgodnie z poniższymi krokami.

1. Przygotowanie pacjenta – powinien przyjąć pozycję siedzącą na podłodze lub macie do ćwiczeń z nogami ugiętymi w kolanach. Plecy muszą dotknąć ściany na całej długości, zapewniając pełny kontakt od odcinka lędźwiowego po odcinek piersiowy.
2. Ułożenie kończyn górnych – pacjent unosi wyprostowane ręce przed siebie. Następnie powinien powoli unosić ramiona w górę, starając się trafić grzbietem dłoni do powierzchni za sobą.
3. Obserwacja i ocena – osoba przeprowadzająca sprawdzian powinna obserwować ruch pacjenta, zwracając uwagę na ewentualne kompensacje takie jak odrywanie pleców czy zginanie łokci. Jeśli nie jest on w stanie dotknąć powierzchni za sobą grzbietem dłoni, powinna zmierzyć kąt między ramionami a ścianą, aby określić stopień ograniczenia mobilności. 

W przypadku stwierdzenia ograniczeń mobilności fizjoterapeuta może wdrożyć indywidualnie dobrane ćwiczenia rozciągające, techniki manualne oraz trening wzmacniający, mające na celu poprawę elastyczności tkanek i przywrócenie pełnego zakresu ruchu, a w tym mogą pomóc zajęcia gimnastyczne i rozciągające na macie. Regularna kontrola pozwala na śledzenie postępów terapii i dostosowanie metod rehabilitacji do potrzeb pacjenta.

 Test ścienny Degi to proste, ale skuteczne narzędzie do oceny mobilności barków i wykrywania stopnia przykurczów, które mogą wpływać na postawę i funkcjonowanie górnej części ciała. Pozwala wcześniej wykryć problemy i zaplanować terapię, która poprawia zakres ruchu i komfort pacjenta.